فالگوش در جرقویه و اصفهان

فالگوش در جرقویه  و اصفهان

لطفا بخوانید زیرا کپی نیست از هیچ سایتی نیز برداشته نشده است.
نویسنده :حاج حسن سپنتا

در قدیم بین اغلب خانواده های جرقویه ای و اصفهانی رسم چنین بود که در شب چهارشنبه آخر سال و یا چهارشنبه آخر ماه صفر به فالکوش می رفتند و چنانچه امید و آرزویی داشتند بدین وسیله توسل می جستند وفالگوش را بقرار زیر انجام می دادند

در شب های مذکور در سر چهار راهی کوچه ها می ایستادند و آروزی خود را به خاطر می آوردند ،

در این بین مردان و زنان عابری که غالبا دلیل ایستادن آن ها را می دانستند ، به آن ها که می رسیدند صحبتی به فراخور حال آنها باهم می کردند اگر صحبت آنان برای نیت کننده موافق طبع می شد آنرا به فال نیک می گرفتند و چنانچه مخالف آرزوی خود جمله ای می شنید ند سخت کسل و نا امید می شدند .

بیشتر امید زن های اصفهانی و جرقویه ای یا برای رفتن به اماکن متبرکه و یا بچه دار شدن و یا شوهر کردن بود.
یادتان باشد در قدیم صدای اتومبیل و وسایل آلوده کننده صوتی امروز وجود نداشت که مزاحم شنیدن صدای افراد (فالگوش) شود .
به آدم فضولی که دزدانه به صحبت های دیگران گوش می دهد ،اصطلاحا می گویند فال گوش ایستاده است.از نظر علمای اعظام این کار، رفتاری نکوهیده است که هر چه زودتر باید ترک شود.

گفته می شود، شخصی که فالگوش به معنای فضولی می ایستد ، ممکن است به جهنم برود ، ولی کسی که فالگوش به معنای واقعی می ایستد ، برای این کاربه جهنم نمی رود، اما ممکن است برای رفتارهای ناشایست دیگرش به جهنم برود .